Ben Bir Kayısı Ağacı İdim

Ben Bir Kayısı Ağacı İdim

Ben bir kayısı ağacı idim

Malatya'nın Ballıkaya'sında

Eskiden beri alışıktım bu topraklara

En güzel toprak

En güzel güneş

En güzel hava

En güzel iklim

Bu topraklardaydı benim için

En ballı meyvelerimi burada verirdim

Başka ağaçlarda vardı yanımda;

Elma, armut erik, dut, vişne

Kardeştik onlarla da, akrabaydık

Bazen aynı bahçede

Bazen komşu bahçelerde yaşardık

Bazen birbirine karışırdı dallarımız, kollarımız

Hiç şikâyet etmezdik

Köklerimiz vardı bizim, damarlarımız

Kollarımız, dallarımız

Aynı insanlar gibi

Dallarımızın ucunda tomurcuklarımız

Aylardan nisandı

Bahar geldi sanmıştık

Sevinmiştik

Ha açtık ha açacaktık

Sonra bir gün

Nisan ortasında kar yağdı

Üşüdük, donduk kaldık

Biz şimdi ne anlatabiliriz

Bizden meyve bekleyen çocuklara

Ne anlatabiliriz

Bütün bir yıl bize emek veren insanlara

Biz ister miydik üşümeyi, donmayı

Böyle Yapraksız, çiçeksiz, meyvesiz

Çırılçıplak olmayı

Kim getirdi bizi bu hale

Kim getirdi dünyayı bu hale

Kabahati uzaklarda aramayın

Başka yerlerde aramayın

Doymak bilmez hırsın ve açgözlülüğünle

Bütün bunlara sen sebep oldun

Eeeey insanoğlu!

İnayet KOÇ
Ballkaya, 21 Nisan 2019